دخترانگی هایم را فراموش کردم
حبیب یغمایی که بود و چه بر او گذشت؟

رقص هم یک هنر است. مثل موسیقی، بازیگری، نقاشی و.. همانطور که یک بازیگر به عنوان یک هنرمند، هنر خود را در فیلم به نمایش میگذارد و یک خواننده هنر خود را قالب موسیقی ارائه میدهد و یک نقاش هم هنر خود را به تصویر میکشد، یک رقاص هم این حق را دارد که هنر رقصندگی خود را به نمایش بگذارد. کیست که از تماشای رقص لذت نبرد؟ هنر رقصیدن در تمام جوامع پیشرفته تقدیر میشود و مانند دیگر هنرها، مسابقات و نمایش های فردی و گروهی از آن به عمل می آید. اما در رژیم اشغالگرِ اسلامی، رقص یک دختر ۱۷ساله برابر با ترویج فحشا عنوان میشود. رژیم اسلامی با هنر هم سَرِستیز دارد. موسیقی، رقص و در کل هر هنری باید زیر شلاق رژیم قرار گیرد. صدای زن در موسیقی حرام و تحریک آمیز است و در رقص هم ترویج فساد و فحشا. «مائده» دختر رقاصی که فقط هنرش را مانند دیگر هنرمندان در این لجنزار متعفنِ زن ستیز به نمایش گذاشت، بار دیگر باعث شد که امثال من دندان به هم بساییم و با چشمانِ سرخِ پر از کینه و نفرت به حکومتی نگاه کنیم که در حالی که از در و دیوارش فساد و فحشا و نکبت میبارد و مزدوران حکومتی هم آزادانه در جامعه «رقصِ تجاوز و اختلاس و کشتار و سرکوب» را به نمایش میگذارند، ولی ساعت ها و روزها وقت گذاشتند تا «مائده هژبری» را شناسایی کنند و بعد هم به «جرم» ترویج فحشا دستگیرش کنند، باعث شد که بار دیگر اثبات شود که چرا دنیا انگشت اتهامِ نقض حقوق بشر را به سمت چنین حکومتی گرفته است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *